De Gedachten zijn vrij * Free Speech * Antwerpse Reuzen: Lode De Ceuster, Jan Decleir: Mon. 20, Tue. 21 & Wed. 22 April [2015-15]

NIEUW: Antwerpse reuzen Lode De Ceuster (De zingende dokwerker) en Jan Decleir ** EN VERDER:  TOM MORELLO / THE NIGHT WATCHMAN: ONE-MAN REVOLUTION  + COREY HARRIS: exclusive interview (snippets) & excerpts from Live From Turtle Island, Fulton Blues, Vu Du Menz & Greens From the Garden ** AND ALSO: PEACE POETS Jenny Lewis, Adnan al-Sayegh, Alan Brownjohn, Eddy Bonte, Alfred Todd + PEACE SINGERS Leon Rossselson, Dan Kennedy  ** LOVE IS ALL: Roger Glover & Guests: The Butterfly Ball and the Grasshopper’s Feast ( the entire album  ***

SCHEDULE:
MONDAY 16:00 – 20:00 hrs 
16:00 hrs NIEUW Antwerpse reuzen Lode De Ceuster (De zingende dokwerker) en Jan Decleir ** 17:00 hrs Tom Morello / The Night Watchman: One-man Revolution  + Corey Harris:  exclusive interview (snippets) & excerpts from Live From Turtle Island, Fulton Blues, Vu Du Menz & Greens From the Garden ** 18:00 hrs Peace Poets: “The World is My Country: Pacifist Poetry and Song”  ** 19:00 Roger Glover & Guests: The Butterfly Ball and the Grasshopper’s Feast: entire album  ** 
TUESDAY 12:00 – 16:00 hrs
12:00 NIEUW Antwerpse reuzen Lode De Ceuster (De zingende dokwerker) en Jan Decleir ** 13:00 hrs Tom Morello and Corey Harris ** 14:00 hrs Peace Poets: “The World is My Country: Pacifist Poetry and Song” ** 15:00: Roger Glover & Guests: The Butterfly Ball and the Grasshopper’s Feast: entire album **
TUESDAY 16:00 – 20:00 hrs: see Monday
WEDNESDAY: 1200 – 16:00 hrs: see Tuesday

 THE SHOW

1 FIRST HOUR (NEW) * EERSTE UUR (NIEUW)
Monday 1600 hrs * Tuesday 1200 and 1600 hrs * Wednesday 1200 hrs 

Lode De Ceuster alias de Zingende Dokwerker is blijkbaar al vergeten, want als ik hem op het internet wil terugvinden, valt er niet veel te rapen. In KNACK van 2 mei 1979 schreef Peter Cnop nochtans zijn JAARLIJKSE LINKSE PLATENRECENSIE (LIVE !) …

“Waarde kameraden,
Sluimert het proletarisch reveil door in de huidige populaire muziek, of moeten wij besluiten dat hier slechts zeer handig gebruik gemaakt wordt van enig vaag aanwezig zijnde bewustzijn bij de werkloze werkende klasse om platenmoguls rijk te maken?
Daar is niet meteen een antwoord op te geven, en jammer genoeg beschikken wij op dit heuglijk moment niet over een plaat van Bots of de Tom Robinson Band waarin we ons ideologisch niet kunnen vergissen. Het wordt een beetje behelpen daarom, maar hier hebben we dan toch een zinnetje op een binnenhoes dat ons enige houvast kan verschaffen. Ik vertaal even: „De Triumph Worker’s Co-operatieve in Menden heeft bewezen dat persoonlijk gemotiveerd initiatief, verbonden met het groepsbelang, een noodzakelijk element is om het socialisme te doen slagen.” U begrijpt wel, deze jongen heeft de klok wel horen luiden, maar de tekstvel ontbreekt. Dit soort platen bewijst hoe sterk muziek kan zijn als drager van politieke commentaar, zeker voor een gemeenschap zoals de Jamaicaanse, waarin muziek en dans zowat de voornaamste communicatievormen zijn. De vraag of wij hier in Vlaanderen daar een boodschap aan hebben, lijkt ons niet zeer relevant te zijn; al is ze revelant voor de steller ervan. Maar toch, etnisch gebonden protest, waar is het bij ons gebleven? En dan zo plots heb ik hier het in rood gehulde kleinood van Lode, de Zingende Dokwerker. Op de hoes staat zelfs een roosje en Lode zingt over de arbeid. Niet echt goed, maar waarschijnlijk zeer gemeend. Onze Antwerpse kameraden zullen zich enigszins in de war voelen als we onze instemming betuigen met wat Lode in zijn lied over de aan de dokken gestorven Jan Jansens zingt, maar als Lode zo recht uit het hart zingt, zonder te veel te proberen de arbeider-dichter te zijn, klinkt hij op zijn best. Och, kameraden, ik weet het wel, John Lundström heeft het allemaal al beter gedaan, muzikaal dit er toch best wezen. Een man die zingt: „Als socialisten dromen, grijpen fascisten morgen weer de macht” heeft wel door dat er soms geen tijd meer is voor ideologische ontledingen. Een klein applaus voor Lode, beste kameraden, en we verwachten u allemaal met uw gade op ons volgend mosselfeest.”

http://ronnydeschepper.com/2011/10/29/lode-de-ceuster-2/

2 SECOND HOUR * TWEEDE UUR
Monday 1700 hrs * Tuesday 1300 and 1700 hrs * Wednesday 1300 hrs

TOM MORELLO / THE NIGHT WATCHMAN: ONE-MAN REVOLUTION  

ONE-MAN REVOLUTION: A VOICE FOR THE VOICELESS

(…) “is comprised of socially and politically critical acoustic folk songs, some of which were written as early as 2003 (including the first single, “The Road I Must Travel”), when Morello first began performing alone. These are musically simple pieces, borrowing from early Dyland and Springsteen, where two or three strummed chords are all that are needed to properly display the stories told. The melodies, like many folk melodies, are familiar (“Let Freedom Ring” even sounds an awful lot like “Wayfaring Stranger” at times), but Morello is not aiming for intricacy and innovation here. Instead, he’s attempting to be, and succeeding at being, to quote Rage a “Voice for the Voiceless.” (Source: allmusic.com)
http://www.nightwatchmanmusic.com
VIDEO: https://youtu.be/FxS3KC44MA8

COREY HARRIS: exclusive interview (snippets) & excerpts from Live From Turtle Island, Fulton Blues, Vu Du Menz & Greens From the Garden **

Bevat de boodschap van de zwarte beweging  en van Black Power uit de jaren zestig-zeventig  (Black is Beautiful, I’m Black and I’m Proud, etc.) nog enige relevantie voor u? Ik herinner me toespraken over de zwarte identiteit. Een bepaalde vleugel van de Black Panthers tolereerde zelfs geen  sympathiserende blanken in haar partijrangen, omdat ze het als zwarten allemaal zelf wilden doen.

Corey Harris:  “Absoluut relevant, ja. Kijk naar elke andere natie in de wereld, bijvoorbeeld China: Chinezen komen samen om over Chinese zaken te spreken en te beslissen. Wij zeggen toch niet van ‘ho, daar willen we ook bij zijn!’. Jullie Belgen spreken over zaken die de Belgen aanbelangen. Elke natie is verantwoordelijk voor haar eigen problemen en  lost ze op naar eigen inzicht. Dat betekent niet samenwerken met andere naties is uitgesloten, want we bevinden ons uiteindelijk allemaal samen op deze planeet, de  Aarde. We moeten allemaal samenwerken, maar het huis telt vele kamers en we dienen samen te komen in de hal om uit te zoeken hoe ons huis  kan blijven recht staan. We  dragen allemaal verantwoordelijkheid tegenover onszelf,  we kunnen geen leentjebuur spelen om eigen probleem op te lossen. Dus ja, ‘black power’ is relevant, want zonder macht kunnen de zwarten hun eigen weg niet uitstippelen of voor zichzelf opkomen. Elke natie die ooit iets betekende, had macht. Een natie zonder macht, heeft nooit iets kunnen verwezenlijken. Macht betekent hier niet mensen onderdrukken, maar integendeel de mensen ‘machtiger maken’ (in het Engels:  ‘to empower’), want de zwarten werden gedurende vele eeuwen onderdrukt. Om hieraan te kunnen verhelpen, moeten de zwarten weten wie ze zijn. Als je weet wie je bent, dan is die kennis gelijk aan macht”.

Het volledige interview met Corey Harris verschijnt in het volgende nummer van Back to the Roots, www.backtotheroots.be voor meer informatie.

3 DERDE UUR * THIRD HOUR
Monday 1800 hrs * Tuesday 1400 and 1800 hrs * Wednesday 1400 hrs.

PEACE POETRY & PEACE SONG: THE WORLD IS MY COUNTRY, pt. 2

Second choice from the poetry evening at The Poetry Café, London, 28 November 2014.

“Fourth Friday” is a poetry and music event held at the Poetry Cafe , London, on the fourth Friday of every month (except August and December).  The event features booked poets, singers, songwriters and musicians, known and not so known, as well as voices from the floor. Fourth Friday is hosted by  Hylda Sims. Hylda is a poet, novelist and songwriter with a track record for organizing live poetry and music events at the Poetry Cafe and elsewhere.  Fourth Friday is in its tenth successful year. On 28 November 2014, the evening’s theme was World War I and Pacifism.

In part two, Radio 68 presents:
Jenny Lewis,  Adnan Al-Sayegh,  Alen Brownjohn;
floor poets Alfred Todd, Eddy Bonte, Leon, Raymond Avery;
live music by Leon Rosselson, live song by Dan Kennedy .
http://hyldasims.wordpress.com ** http://www.poetrysociety.org.uk/content/cafe/ ** www.jennylewis.co.uk. ** My review of ‘Taking Mesopotamia’ by Jenny Lewis is on http://jennylewis.org.uk/about/review-extracts/ ** Adnan al-Sayegh http://adnanalsayegh.com/eng/index.asp  ** Leon Rosselson  http://www.leonrosselson.co.uk/

4 FOURTH HOUR * VIERDE UUR
Monday 1900 hrs * Tuesday 1500 and 1900 hrs * Wednesday 1500 hrs 

Roger Glover & Guests: The Butterfly Ball and the Grasshopper’s Feast: entire album

A musician who had represented the heavy rock trend, Deep Purple’s Roger Glover, released a single that could have been a true hippies anthem: ‘Love Is All’. But this was 1974, seven years after the Summer of Love. Everything soft – like a joint and folk music or simple beat – had been replaced by many things hard and dark: hard rock, paranoia and heroin.  The multicoloured hippies  with their aspirations for a different lifestyle, had been replaced by cheap glitter and stardom aspirations.

But ‘Love Is All’ was a huge hit and its lyrics still convey the core of the hippie message: love is the way, love is truth.  The single was just one tune of an album called ‘The Butterfly Ball and The Grasshopper’s Feast’ – no  Haight Ashbury Frisco band could have invented a more apt image, the butterfly being a symbol of peacefulness, beauty and a life without worries, flying from flower to flower as it does – the flower being yet another symbol of  nature, life, innocence, colourfulness and variety.

On top of that, the album was actually the adaptation of a children’s book –  another layer of innocence and truth.

“Purple bassist Roger Glover’s first “solo” album,  is — almost incidentally — one of the most delightful children’s records ever made. Yes, a children’s record. In 1973, Glover was approached about creating a musical adaptation of artist Alan Aldridge and poet William Plomer’s book of the same name — a commission that surprised him, but which he nevertheless accepted. The book itself is delightful and, while Glover’s work is unquestionably more heavily flavoured by the near-psychedelia of the illustrations, the spirit of the text is retained as well, to create an album that stands among the few truly successful musical adaptations of an existing story yet committed to vinyl. Although Glover, as the album’s premier composer, takes the bulk of the credit for this success, his co-conspirators, too, merit praise. Convening what resembles one of the greatest all-star line-ups in heavy metal history — and then banning them from even glancing toward their usual territory — Glover is joined by Purple stalwarts David Coverdale and Glenn Hughes, future Rainbow front man Ronnie James Dio, session stars Eddie Hardin and Tony Ashton, soul singer Jimmy Helms, Roxy Music’s Eddie Jobson and John Gustafson, and three quarters of funk-rock aspirants Fancy. Each was given his own role to play and the resultant album is a tremendous mishmash of musical styles, from folky balladeering to psychedelic whimsy, but leaning most heavily toward an early-’70s pop/rock vibe”  (Source: Dave Thompson, www.allmusic.com)

END OF SHOW  / SHOW LASTS FOUR HOURS ***  EINDE VAN DE UITZENDING + DE UITZENDING DUURT VIER UUR