Art Rock Show – Living The Dream (Week 45)

Het is bijna niet voor te stellen, maar Uriah Heep blaast volgend jaar vijftig kaarsjes uit… Het nieuwe album ‘Living The Dream’ is exemplaar nummer 25! De hoogtijdagen van de band liggen in de jaren zeventig, maar de Engelsen zijn het laatste decennium aan een opvallende opmars bezig.

Metalfan.nl review: “Op Living The Dream manoeuvreren de Britten zich weer langs de grenzen van hardrock, progressieve rock en AOR. Grazed By Heaven, Take Away My Soul en Goodbye To Innocence zijn lekkere uptempo rocknummers zoals we die kennen van Uriah Heep. Rocks In The Road is één van de hoogtepunten van deze plaat. Het nummer heeft een boeiende opbouw met een instrumentale passage halverwege, waarin Box met zijn gitaar en Lanzon met zijn orgel een muzikaal duel aangaan.… Read more...

Art Rock Show – The Persistence (Week 44)

Kingcrow is een Italiaanse band die al tweeëntwintig jaar meegaat. De band heeft duidelijk een eigen sound en met dit album komen ze nu wel dichter bij de progressieve rock. Ruard Veltmaat van Prog Wereld: “The Persistence is het eerste album na de trilogie van “Phlegethon”, “In Crescendo” en “Eidos”`en gaat daarmee ook zijn eigen weg. De band heeft over het hele album meer afstand genomen van de hardere sound die men in het verleden hanteerde, of heeft in elk geval wat meer afstand genomen van de herkenbare metal invloeden. Je kan zeggen dat de band met dit album meer het genre progressieve rock binnen treedt. Zo zijn er minder stevige gitaarriffs op de cd te vinden die plaats maken voor meer verfijnde technieken en solo’s van het instrument. … Read more...

Art Rock Show – Bran Coucou (Week 43)

Wat is leuker dan één powertrio? Twee powertrio’s natuurlijk! De Franse bands Ni en PoiL hebben waarschijnlijk hetzelfde gedacht hebben en dus ontstond PinioL, waar overigens als zevende lid een toetsenist aan toegevoegd is. Beide bands zijn niet erg gekend, dus moeten we afgaan op hun eerste gezamenlijke plaat: ‘Bran Coucou’. En dit is een erg mooie plaat geworden…

Wouter Brunner van Prog Wereld: “Had ik het over energie? “Bran Coucou” bevat genoeg om een middelgrote stad een stad een week  van stroom te voorzien. Hmm, dubbele powertrio’s als duurzame bron van energie, ik denk dat ik het idee maar eens ga patenteren… Afijn, Opener Pilon Bran Coucou schiet uit de startblokken en racet vervolgens veertien minuten door. En daarna doet Pogne hetzelfde, en daarna Mimolle.… Read more...

Art Rock Show – Great Escape (Week 42)

De Britse band Crippled Back Phoenix rondom multi-instrumentalist Justin Greaves maakt sfeervolle rock met een snuifje metal die buiten de geijkte paden treedt. The Great Escape is namelijk niet enkel een van de beste albums van Crippled Black Phoenix, het is zelfs een van de betere post-rockplaten van dit decennium.

Luke Peerdeman van Prog Wereld: “Vergeleken met het vorige album, ‘Bronze’, klinkt de band hier een stuk duisterder. De muziek blijft langer in het ongewisse en de uitbarstingen zijn spaarzamer. Deze lome opbouwen doen daardoor denken aan Do Make Say Think. De spanning wordt verder vastgehouden door de ijzersterke melodieën, die aanvoelen als eindeloze autoritten door uitgestorven vlaktes. Het klankenpalet heeft wat weg van Anethema, aangezien de muziek eveneens zweeft tussen opgewektheid en loodzware grimmigheid.… Read more...

Art Rock Show – Veil (Week 41)

Richard Wileman is de leadzanger en oprichter van de pre-symfonische rockband Karda Estra uit de VK. De band heeft in de loop der jaren 14 albums uitgebracht. De stijl van Karda Estra is donker en mysterieus, met complexe orkestrale choreografie en een zeker horror gevoel…

Prog Archives review: “The biggest shock is not that Richard has a voice that suits his style of music very well indeed (or vice versa), but that he has kept it hidden for so long? Even going back as far as 1992’s ‘Rattlebones’, I don’t think that Richard has provided vocals on any album, so it must be down to him having such a strong mental image of what the music needed to sound like and his voice had no part to play at all in that.… Read more...

Art Rock Show – Galasphere 347 (Week 39)

Deze week stellen we Galasphere 347 aan u voor, een Engels-Scandinavische band die zich heeft laten inspireren door de serie Space Patrol uit de jaren zestig. Onder leiding van Stephen James Bennett – die ook de vocalen en keyboards voor zijn rekening neemt – is de band dit jaar de studio in gegaan om het debuutalbum op te nemen. Hiervoor is ook de hulp ingeroepen van Andy Jackson, die een aantal albums van Pink Floyd heeft gemastered.

Review van Menno von Brucken Fock: “Natuurlijk zijn er vergelijkingen met grote namen terug te vinden. Zo is de eerste track The Voice Of Beauty Drowned in de stijl van het album And Then There Were Three (1978) van Genesis. De tweede track The Fallen Angel gaat meer richting No-Man of een zweverige track van Porcupine Tree, terwijl sommige passages met orgelspel vooral aan Caravan doen denken.… Read more...