Deze week brengen we u zeven minder bekende prog rock bands. Maar geloof ons: er zit heel wat moois onder!
We stellen ze even aan u voor:
Echo Tail is een prog/post-metaal project dat in augustus 2014 van start ging. De albums zijn gebaseerd op concepten rond bepaalde thema’s en de muziek focust vooral op sfeer.
Ancient Oak Consort werd opgericht in 1995 door Andrea Vaccarella (componist/gitarist). De band brengt kamermuziek met mediterrane folk invloeden.De groep bestaat uit 3 vaste leden en een reeks speciale gasten.
Locus Amoenus is een project dat in 2010 in Irpinia werd gestart door Alessio Vito, Alessandro Ragano, Mauro Cefalo en Raffaele Purgante.…
Archive | Art & Prog Rock
Week 27 – Art Rock – Double Vision
In 1995 verraste het Britse Arena menig neo-prog liefhebber met hun debuutalbum Songs From The Lions Cage. Drie jaar later leverde de band hun volgens velen beste album The Visitor af. Twintig jaar na datum komt de band met haar negende studio-album Double Vision. Genoemd naar het gelijknamige nummer op The Visitor…
Hans Ravensbergen van RockPortaal.nl: “Bij een nieuwe jeugd hoort een nieuw geluid. Zonder het eigen herkenbare geluid geweld aan te doen laat Arena op dit album een steviger geluid horen. Neem Zhivago Wolf waar de combinatie van toetsen en gitaar mij doet denken aan Threshold.…
Week 26 – Art Rock – Noise Floor
De loopbaan van de Amerikaanse progressieve rockband Spock’s Beard is niet altijd even consistent, maar de band zakt nooit door het ijs. In die zin biedt de muziek van de groep zekerheid. Qua studioalbums is Noise Floor de opvolger van The Oblivion Particle. Een album dat zich niet gemakkelijk liet doorgronden door vrij complexe structuren.
Maurice van der Zalm van RockPortaal.nl: “Noise Floor is wat dat betreft een stuk eenvoudiger van aard en dat is ook de bedoeling geweest. Er ligt geen centraal thema ten grondslag aan het album, er zijn geen diepgaande filosofische anekdotes in de basis.…
Week 25 – Art Rock – Epitaph
Al sinds 2002 staan de Ieren van God Is An Astronaut garant voor een mix van post-rock met tal van varianten en synoniemen binnen het genre. Dit met een gebalanceerd evenwicht tussen gitaarlijnen en wolken van synths en andere elektronica.
Review op Dansende Beren: “Het was sinds 2015 wachten op een opvolger van het goed onthaalde Helios | Erebus, en gisteren mochten we onze curiositeit dan eindelijk loslaten op Epitaph, studioalbum nummer acht intussen voor GIAA.
Het werd een enorm geladen plaat, bulkend van emoties en impressies. Ze kwam er grotendeels in de nasleep van de tragedie die Torsten en Niels Kinsella te verwerken kregen.…
Week 24 – Art Rock – Ones & Zeros: Vol. 0
Voor lezers van Radio 68 is de Amerikaanse band 3RDegree geen onbekende. De band is al van halverwege de jaren negentig actief. Ook kan je niet anders dan concluderen dat 3rdegree bestaat uit door de wol geverfde muzikanten. Ze vormen een perfecte balans tussen vakmanschap, eigenzinnigheid en toegankelijkheid.
Prog Archives review: “Listening to this, the new and hotly anticipated 3RDegree album, my first thoughts centered around “Connecting”: the band, more aggressive than ever, sings of trolls emerging, not in the high fantasy sense you’d expect from most prog but in the contemporary sense of malicious online hordes more fearsome than the forces of Mordor.…
Week 23 – Art Rock – Frammenti Compiuti
Deze week stellen we de Itliaanse prog band Malaavia aan u voor. Malaavia maakt een mengeling van Italo-prog en wereldmuziek die amper te vergelijken valt met welke band dan ook en dat terwijl de muziek overal opmerkelijk dicht bij huis is. Voor de rest maakt de Rock Progressivo Italiano de dienst uit.
Dick van der Heijde van Prog Wereld: “Ik zeg dan wel zo stoer dat Malaavia een band is, maar feitelijk is de bezetting, op zanger/gitarist/bassist Pas Scarpato na, op elk album zo goed als anders. Het label (Maracash Records) noemt die rigoureuze wisselingen zelfs een trademark van de band, het moet niet gekker worden.…